Arrivederci

Helaas. Morgenochtend weer naar huis.
Ik vind het heel erg jammer om Firenze te verlaten want ik heb het gevoel alsof ik hier nu woon.
Alles en iedereen ken ik om me heen en ik versta de Italianen al vrij goed.
Het spreken is nog lastig omdat Italiaans echt een wiskundige puzzel is in je hoofd, dan als je die puzzel af hebt kun je wat zeggen.
Mijn certificaat heb ik in ieder geval gehaald! Jeej!
Dit is een officieel certificaat van het ministerie dat ik level 1 Italiaans in de pocket heb dus dat is mooi meegenomen.
Niet verliezen dus.
Ik ben nu ondertussen m'n koffer langzaam aan het inpakken. Vanavond de rest.
Zometeen dag zeggen tegen Lisa, zij gaat vanavond naar huis. Dus met z'n allen onze laatste gelato eten.
Ik ben zo jaloers op de anderen die hier nog twee maanden zitten!
Ik heb net Fabrizio (van de school) gesproken over een eventuele stageplek hier in Florence. Dat duurt dan een paar maanden ipv 1.
Wie weet...:)
Bleh, raar gevoel in m'n buik maar het kan niet anders.
Tot gauw Firenze!!!